Affına sığındım... Şiiri - Hasan Belek 2

Ey Yüce Rabbim, sensin tek ilâh,
Her zerre eyler, ismine "Allah",
Affına sığındım, affeyle günah,
Gönüller duyar, ismini her sabah.

Varlığın da birdir, yoktur hiç eşin,
Aydınlatır nurun, dağı, taş, döşün,
Dinmez içimde, bu büyük aşkın,
Hayranım sana, kışın ve yazın.

Gökleri direksiz, durduran sensin,
Gönlüme huzuru, vurduran sensin,
Kullarını her an, olduran sensin,
Dertli kalpleri, güldüren sensin.

Denizler emrinle, coşar ve taşar,
Bulutlar peşinden, dağları aşar,
Hikmetini gören, kul hayret şaşar,
Sana inananlar, neşeyle yaşar.

Rızkımı verensin, dermanım sensin,
Gönlümde gizlenen, fermanım sensin,
Ezeli, ebedi, sultanım sensin,
Zor günde sığınak, limanım sensin.

Doğru yoldan şaşırt, ayırma beni,
Sevdiğin kullarla, kayırma beni,
Kötüye, yanlışa, kaydırma beni,
Rahmetinle her an, doyurma beni.

Nefsimin peşine, düşürme beni,
Gamla ve kederle, şişirme beni,
Cehennem nârında, pişirme beni,
Senden bir başkasına, taşırma beni.

Kul Hasan'ı der ki; gönlüm hoş OLSUN,
Aşkının şarabı, hep serhoş OLSUN,
Kötülük isteyen de sarhoş OLSUN,
Akıbetim sende dir hayırlar OLSUN...

Hasan Belek
11 08 2025
Akçay