Affımı Diliyorum Şiiri - İhsan Sezer Oğu ...

Titrek haziran yağmurları keşfediyorum
Sokak aralarında;
Çocuklar karanlığı tutmaya çalışıyor
Rumeysa yıldızını yakalamak için.
Ben ise bu sıcak mevsimde
Geçmişin uğrağına varıyorum.
Çığlık çığlığa kalan ve yorgun
Unutmabeni çiçekleri gibi
Başını okşayıp nazlı toprağın
Kırgın yarınlara uyanıyorum.

Ve bir sesleniş ile sesleniyorum:
Affımı diliyorum,
Affımı diliyorum senden.

Kurak topraklara ilk kez basıyorum
Yalın ayak ve öylece...
Develer tilkiler ile saklambaç oynuyor
Bir damla suyu kanarak içmek için.
Çöl ise daima kavruk
Kor gözleriyle kâinata bakıyor
Yârinden taze ayrılmış bir hüzün ile
Bulutlardan yaş bekliyor.
Bir kez süzülse o yaşlar
Belki açılacak sevgiliye giden kapılar.

Ve bir yakarış ile yakarıyorum:
Affımı diliyorum,
Affımı diliyorum senden.

Sokak, çöl ve şimdi bataklık...
Kızgınca sarılıyor paçalarıma
Nedâmetler savaşıyor beynimde
Sesini duyurabilmek için.
Aldığım tek zerre nefesin bile
Ehemmiyeti sarıyor içimi
Çırpınıyorum, çırpınıyorum ama
Çıkamıyorum düzlüğe
Sonra teslim olup günahım ile
Dönüyorum yüceler yücesine

Ve bir haykırış ile haykırıyorum:
Affımı diliyorum,
Affımı diliyorum senden.