Bazen ne kadar çok affettiğinin farkına varıp,
Kendini suçlu hissetmeye başlıyorsun.
Sonra kendini yargılayıp,
Bir değil, bin iple asıyorsun,
Yine onu bağışlıyor, yine affediyorsun.
Sonra da adına sevmek diyorsun,
Özgür Gündüz
Kayıt Tarihi : 5.9.2022 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aptallığın daniskası ama yapacak bir şey yok, birileri affetmeli birileri haketmesede...
Evet zaten adına söylenilenin o olmadığından yana tüm isyanım..
TÜM YORUMLAR (3)