Affetmek Şiiri - Hasan Hüseyin Beydil

AFFETMEK

ey sevgili,
izin ver ki nefretin,
öfkenin, kinin ve savaşın
olduğu yerde sevgimi göstereyim
varsın her yer karanlık olsun,
varsın her yeri karartsınlar,
varsın her yer de çaresizlik kol gezsin,
varsın her yer hüzünle dolup taşsın,
hepsine umut olayım,
hepsine neşe olayım…
ey sevgili, nefes almamın sebebi!
kimseyi değildi teselli etmek derdim
bir ses, bir yol, bir hareket
verebilmekti tüm uğraşım
bilirim, duyarım çoğu anlamazlar beni,
oysa ben anlıyorum onları…
bildim, anladım, gördüm
ve ta en başından beri ruhumla sevdim,
sevilmeyi beklemeden
ne zaman ki kendimi unuttuysam
her seferinde uçurumlarına bıraktım
affettim seni affedilmeyeceğimi bile bile,
oysa affettikçe affediliriz
asla unutma ey sevgili…

H.H.B.
27.04.2020