Affetme beni... Şiiri - Necmi Dayan

çektim kapşonumu yaktım sapsız sigaramı
güneşe baktım bir süre hoşuma gitmedi kalktığım sandalye
savurdum tekmeyi bir bacağı eksik düştü şehrin lahım yoluna
suyunu çıkarasım var aşķın şiiŕin kendimin ve her şeyin
ve ne kadar makam koltuğu varsa yer yüzünde yakasım var darbeseverleri düzeni besleyenleri...

tırnaklarım avucuma gömülmüş güldüm açılan kanayan deliklere
bir sokak köpeğinin yolunu kapattım uzandım kaldırıma
ďüşünüp durdum durup düşündüm yağmurdan fırtınadan yarılan toprakları
sonra ıslak bir burun süründü göğsümde bir dil dolaştı
kulaklarımda bir çift gözün kutsal damlası okşadı yanaklarımı sokak köpeği fısıldadı beynime
erken dedi henüz çok erken...

güneş çekildi benden
ayazını bıraktı Allah
gardan bir tren kalktı
içimde bir isyan