Affet Beni ki Öğretemedim Gönlüme Veda E ...

-I-
Hayır veda değil bu kayboluşlar,
Hiçbir yerde konak bulamayan gönlümün
Kimsesizliğin koynuna
Sessizce akıp süzülmesidir
Şu gördüğün de yaş değil zaten gözlerimde
Kabına sığmayan sevgilerin toprağa dökülmesidir
Dökülsün ki filize dursun aşkın tohumları
Belki bunlar yeşertir bir gün
İçimizde kararan umutları

-II-
Gönüllere saraylar kuracakken sevgim
Kendisi konaksız kaldı
Zamandan mekandan kopardı onu bekletişler
Sonra amansız yok oluşlara saldı
Severek çoğalmak varken
Tükenmek için sevmek kader mi
Yoksa yokuşların bittiği yerde
Yeni yokuşlara sürülmek ceza mı
Yaşarkendir diyorlar ya
Cennet de cehennem de
Cennetsiz yaratılmak
Sade bir unutkanlığın sonucu mudur yoksa

-III-
Ben değilim ey yar savaşmaktan korkan
Korkan sensin
Sen daha savaşmadan savaşa doyan
Baştan yenik cengaversin
Hükmün geçer bir tek benim garip gönlüme
Savaşmayı bile benden beklersin
Şimdi el insaf sen söyle ey yar
Savaşmaktan başka bir şey bilmeyen gönlüm
Şöyle adam gibi veda etmeyi nerden bilsin

-IV-
Hem veda sadece çekip gitmek midir
Hoşça kal diyerek
Hoşça kal deyince
Hoşçakalamayacağını bildiği için
Kendi sızılarını içine gömerek
Çoktan kaybolup gitmişken varlık evreninden
Hiçbirşey olmamış gibi gülümsemesinde sevgilinin
Gizlenemez mi en derin vedalar acaba

-V-
Üstelik böyle sessiz kırılıp dökülürken içinin sırları
Dominolar gibi yıkılırken masal şehirleri krallığının
Yine de dimdik ayakta durup
Ben buradayım merak etme
Sen kendine iyi davran beni düşünme
Ardına bakmadan yürü yolunda ilerle
Diyebilmesi dilsiz bir veda olamaz mı sence
Belki en büyük ayrılığın
Dokunabileceğin kadar yakınken sevgili
Erişemeyeceğin kadar uzakta olduğunu
Asla kavuşmayacağını bilmek olduğu gibi
Belki en gerçek veda da
Asla kavuşmayacağını bilerek gönlün
Beklemesidir
Belki gönlün vedası suskunluğudur
Sevgisinden sebep
Belki asla söylenilmeyen tanımsız çilesidir

-VI-
Affet beni ki öğretemedim gariban gönlüme
Şöyle kurallara uygun veda etmesini
Zaten öğrenememişti zamanında
İçten hesaplara dayalı, nizami sevmesini
Yinede onursuzca beklemektense gönül kapılarında
Kendine bir küçük pay düşsün diyerek
Bilir onurluca elveda demesini

www.ozguney.av.tr