2 Ağustos 2002, İstanbul/Bakırköy
Kalbimde bir dal var
onu tut çek
kurtar beni dikenlerinden
batmasın gönül damarlarımdan göğsüme
uzanıvermesin daha da derinlere
kanatmasın beni daha fazla
ittirmesin karanlık gölgelere
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta