Affet Beni Anne Şiiri - Tuğba Aktay

Ben hasta olunca başucumdan ayrılmazdın
Bütün gece bildiğin tüm duaları okurdun
Birazcık ateşim yükselse korkudan ağlardın
Affet beni benim canım annem sen hastayken yanına gelemedim

Düşüp bacağımı yaralasam üflerdin acımasın diye
Ama yinede acırdı
"Ağlama yavrum geçecek" derdin
Gözyaşlarıma eşlik ederken gözyaşların
Affet beni benim gözü yaşlı annem gözyaşlarına eşlik edemedim

Bir suç işlediğimde babam bana kızacak diye
Suçumu üslenirdin, babamda sana kızardı
Bağırırdı, çağırırdı, dayak atardı
Affet beni benim cesur annem senin suçunu üslenemedim

Hani sen her okul çıkışı beni almaya gelirdin
Ben mutlu olayım diye elinde çikolatayla gelirdin
"Benim bitanecik annem" diye bağırdığımda mutluluktan ağlardın ya
Affet beni benim melek annem, sen yaşlanınca yanına gelemedim

İki çorabımız vardı evimizde
Biri sağlam diğeri ise yırtıktı
Sağlam olanını bana giydirirdin, yırtığını da sen giyerdin
Komşuların seninle dalga geçmesine rağmen
Affet beni benim fedakar annem sana sağlam çoraplar giydiremedim

Hani bir keresinde komşu bir dilim çilekli pasta vermişti
"Ben pastayı sevmem kızım sen ye demiştin"
Pastayı özellikle de çilekli olanını çok sevdiğin halde
Affet beni benim garip annem, sana çilekli pastalar yediremedim

O gün öğretmenim bana kızmıştı ya
"Niye bu kitabı almadın! " diye, bende ağlamıştım hani
Sen ben ağlayınca dayanamamıştın,
Elimden tuttuğun gibi kırtasiyeye götürüp o kitabı almıştın
Almıştın almasına ama ertesi gün aç kalmıştın
Affet beni benim eşsiz annem, karnını doyuramadım

Benim yüzümden çektin o kadar eziyeti
Varını yoğunu benim için harcadın
Harcadın harcamasına ama verdiğin emeklerin karşılığını alamadın
Sana iyi bir evlat olamadım
Affet beni, affet beni benim güzel annem...