Zamanı sıktım,
Çıkardım özünü.
Karlı dağlardan geçtim,
Soğuk sulardan içtim.
Bakmadım arkama
Yürüdüm yürüdüm...
Sağıma soluma bakmadan yürüdüm.
Gördüm gerçeklerin yüzünü.
Sevap da işledim;
Hata da yaptım.
Hata yapmayan tek Allah.
Ademe hata yapma fırsatını veren sendin
Allah'ım.
Ben de Adem'in torunuyum.
Beni hayvan
Ya da melek yaratsaydın hata etmezdim;
Ama beni insan yarattın;
Hata edeceğimi bile bile...
Affet.
Kayıt Tarihi : 31.12.2017 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cıngır](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/31/affet-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!