Afet Ergü Şiirleri - Şair Afet Ergü

Hey sen....adamım!
Sana diyorum..
Arkana iyice bir yaslan,
Ve usulca dinle beni...
Dinleki.... iş işten geçmeden,
Sözlerim içine işelemeli...

Senin İçin

Seni anlatmaya sayfalar mı yeter,
Yazmaya bir başlarsak,aradan yıllar geçer.
Öyle bir yer etmişsin ki yüreğimizde,
Seni söküp atmaya cesaret ister...

İflah olmaz buhranım var bu gece,
Hayra alamet değil bu sessizlik,
Beni terk-i diyar eden uykularımın üstüne,
Bir de yadsıdığım kahrolası sensizlik...

Dudağım da, kalbim de kıskanırlar birbirlerini,

Baktığım heryerde, soluduğum havada sen varsın
Aslını ihsan ettim, hatıraların seyrimde kalsın
Sanki her an bana döneceksin, tekrar seveceksin
Yani...bıraktığın gibi, avuntularımla aklımdasın...

Neler yaşadım neler, nasıl da savaştım

Hangi kör bıçakla kestin,
Hayallerimin iplerini?
'Tacir'olabilmek içinmi,
Sattın umutlarımı?
Ne vakit buldun da,
Darağacına astın anılarımı?

Ayrılıkta anlıyor insan sevdiğinin kıymetini.. o zaman gerçeklik kazanıyor duygular... gelip geçici olan zaten "gelip geçiyor" da hakikat olan da "delip geçiyor"

Ayrılıkta anlıyorsun hataları, anıları, sevdayı...
Ayrılık yakınca anlıyor insan hasretin açtığı yarayı...

Herkese nasip olmayacak bir aşkı, sevdayı... gelmeyecek günleri, zamanı.. gideni, gidemeyeni.. ayrılıkta anlıyor insan...

Karanlığın ortasında
Kristalleşmiş ayın şavkına sordum seni
Ebruli rüzgarlar dizerken/dizeleri
Satır/satır dudaklarımın arasına
Bestelediğin firari şarkılara sordum seni
Tövbeliyken ruhumun ilahi arzularına

Bir yaz akşamıydı
Güneş yeni kavuşuyordu mahremine
Bir ben vardım düşüncelerde
Bir de sen vardın düşlerimde
Ve sen çıka geldin
Ben bekliyordum sokağın herhangi bir yerinde

Hiç görmiyecekmiyim,
Çıkarsız sevgilerin de olduğunu.
Korkudan değilde,
Sevgiden saygının doğduğunu.

Hiç duymıyacakmıyım,

Ne sevgi var,ne şefkat,kopasıca kalbinde,
Günah müptelası olmuş,dilinde ellerinde,
Mademki yüreğin yoktu,o ruhsuz bedeninde,
Biri gelmiş biri gitmiş,aşkmış sevgiymiş,
Söyle senin neyinee!
Seninde çağın geçer,