Aferin Süleyman Şiiri - Sinan Yolcu

Bir küçük evi vardı Süleyman'ın
İki odalı, tek katlı bir evi.
Sabahları erken kalkardı
Ağırdı Süleyman'ın görevi...

Tırlara yüklerdi
Kilolarca ağırlıktaki kolileri,
Bu yüzden ara sıra ağrırdı beli.
Yine öyle oldu
Bel ağrısına tutuldu
Gideyim, dedi doktora
Sabah oldu düştü hastane yoluna...

Hastanede Bir sürü insan sıraya girmişti
O da geçti sıraya bekledi.
Yaşlı bir adam gözüne ilişti
Zar-zor yürüyor, hırıltılı hırıltılı nefes alıp veriyordu...
Birden sıradakilerden biri;
- Hey amca! geç sıraya!
Yaşlı adamın bet beniz gitmiş zaten,
Süleyman içinden dedi:
- Ne sırası yaa!

Dayanamadı Süleyman
Neredeyse kavga edeceklerdi adamlar!
Döndü amcaya ve;
- Geç dedi benim sırama!
Amca, Allah Razı Olsun'u eksik etmedi
Süleyman'da;
- Ben biraz daha beklesem de olur dedi...
Aferin Süleyman!
Küçükte olsa güzel bir insanlık dersi sergiledi...