Âferîn Sad Âferîn Ey Kahramân-i Rûzgâr

Âferîn sad âferîn ey Kahramân-i rûzgâr
Bâreka'llâh bâreka'llâh ey vezîr-i kâm-kâr

Hayr-makdem ey yegâne-saf-der-i kişver-güşâ
Sâneka'llâh ey hudâvend-i Aristo-iştihâr

Sâhib-i tîg ü kalem serdâr-i İskender-’alem
Âsaf-i ‘âlî-himem pîrâye-i sadr-i vakâr

Nerre-şîr-i bîşe-i heycâ vekîl-i saltanat
Pençe-tâb-i gerden-efrâzân-i her mülk ü diyâr

Sendedür bî-şübhe sırr-i pîşvâ-yi evliyâ
Bahr ü berden düşmene gösterdi tîgün Zü'l-fekâr

Allâh Allâh bu ne savletdür ki der-ceng-i nuhust
Zâhir oldı inhizâm-i hasm ile encâm-i kâr

Top-i ra’d-endâz ü berk-âvâzdan oldı harâb
Kal’alar kim her biri mânend-i gerdûn üstüvâr

Burc ü bârûlar hasânetde ‘adîmü'l-indirâs
Tâ-be-mâhî ‘umk-i handek tâ-be-meh kadd-i cidâr

Böyle mersûs ü müşeyyed sûrlar teshîrine
Rüstem olsa sarf ider elbet sinîn-i heşt ü çâr

Yek dü mâhe müddet içre bu kerâmetdür hele
Müstakil bir mülk ile feth oluna bunca hisâr

Var yüri feth eyle şark ü garbı İskender gibi
Kalmadı şimden girü hîç sana sedd-i reh-güzâr

Ma’rifet sende şecâ’at sende himmet sendedür
Müctemi’ zâtunda bi'l-cümle kemâlât-i kibâr

Yazdı vasfunda kalem bu mısra’-i ber-cesteyi

Yemlemeyle şâh-bâz-i himmetün sayd eyledi
Rû-siyâh oldı gurâbâsâ ‘adû-yi tîre-kâr

Ser-zeniş hum-pâreden tevbîh her bir gülleden
Kelle-kûb-i sad-nedâmet oldı hasm-i bed-şi’âr

Agız otuyla tükürdi rûyına püskürmeler
Haylîden yüz bulmış idi düşmen-i bî-neng ü ‘âr

Şîşe-i ‘ahdi idüp âyîneci kâfir şikest
Bak ne sûret bagladı kırdı geçürdi rûzgâr

Bir tabançeyle tüfeng-endâzlar çatlatdılar
Zehre mi var atıla meydâna hasm-i har-süvâr

Bir mu’ammâ-yi be-nâm idi Mora feth eyledün
Nâm-i pâkün olsa lâyık zîb-i levh-i iştihâr

Hak te’âlâ devlet ü ikbâlüni efzûn idüp
Eyleye sadr-i sa’âdetde vücûdun ber-karâr

İde sultân-i cihân-gîrün dahı ‘ömrin füzûn
Nice nusretler yüzünden lutf ide Perverdigâr

Sâmiyâ bu feth-i ‘âlînün didüm târîhini
Sa’y ile aldı Mora mülkin vezîr-i kâm-kâr

Sene 1127