Küçük dokunuşlar kendini onaramıyor, silik gölgelere
sinmiş hali, kaybın kaybına karışıyor, her ses artık göğün katmanlarında uzak bir tad, dönüşün yolu tıkandıkça, kendilik coşuyor, bakın orda o resim, her tabloda yok sesin, giderek duyulmuyor. Aferin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta