Bir sağanak serpildi papatya kokulu tenine
Bembeyaz boş bir kâğıda sığar mı seni anlatmak
Eski Türk filmlerindeki gibi oturup dört gözle beklerdim gelişini
Kalbimi kalbine bağladığın dikişler patlamış
Uzun zamandır takip eder beni gölgeli hüznün
Bir zamanlar sen benim aşk sözlüğümdün
Şimdi ise papatya sözlüğümsün
Hangi papatyayı kapsam elimde dökülür yaprakları
Seviyor… Sevmiyor… Seviyor… Sevmiyor…
Son yaprakta incinir buruk yüreğim
Ormanı rehin alan ağaçlar gibi kalbimi ele geçirmiş ellerin
Tutuklandığım ay temmuzdu, firar edersem artık her yer eylül olur
Bilsinler seni nasıl sevdiğimi, yazsınlar bunu da sabıka kaydıma
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!