Af Yok Sana Çiçeği, Burnunda Damat!

De niye evlendin ki on yedinde sen!
Af yok sana çiçeği burnunda damat!
Sana da af çıkmıştı, adam öldürsen!
Af yok sana tacizci! Tu kaka damat!

Yaptığın iş çok fena! Bunu bilesin!
O timsah gözyaşını! Hemen silesin!
Ters dönesin! Teneşire falan gelesin!
Af yok sana çiçeği, burnunda damat!

Babasından istemiş, o da vermişmiş,
Gelin damat buluğa çoktan ermişmiş,
Herkes razı beyim bir yola girmişmiş,
Af yok sana tacizci! Tu kaka damat!

On sekize ay kalmışsa kıyamet kopar!
Alır seni götürürler, tez apar topar,
Kanun dernek işte böyle ağzını kapar!
Af yok sana çiçeği, burnunda damat!

Anne çocuk perişan mahpusta erkek!
Laf ederler diye midir gelincik ürkek!
Cürmün büyük cezanı, yedi sene çek!
Af yok sana tacizci! Tu kaka damat!

Başkaca bir bahara, kalmış sana af!
Böyle karar almışlar, toplanıp eşraf,
Hala dersin bu yanlış bu koca bir gaf!
Af yok sana tacizci! Tu kaka damat!

Yukarıda yazdıklarım, hepten ironi!
Uyarmak gayem böyle, karar vereni!
Bu sefer de kaçırmışsın, koçum treni!
Af yok sana tacizci! Tu kaka damat!