Adsız Şiiri - Selçuk Danişmant

Bir yar sevdim İstanbul'da;
gülü sever gibi.
Dikenine katlanmak vardı ya,
işte ondan korktum.

Sevdanın bedeliydi;
ayrılık rüzgarları,
yüzüme çarpardı
sessiz karanlık gecelerde.

Yıldız bile yoktu, sensiz gecelerde
sensiz sessiz hayat;
yavan ekmek yer gibi
isteksiz yaşanırdı.

Hani günah olmasa,
senin olmadığın hayata
zaten ölmüşüm deyip
bir kurşun sıkmak vardı ya...