Adsız Şiiri - Muhammet Karagöz

Varlığımın son mısraları
Zaman akıp gidiyor kum taneleriyle
Kim bilir belki de son kışlarım

Mezar kadar hissiz gözlerin
Bir o kadar da ıstıraplı
Saçlarına yağan yağmurun gülleri
Kıvılcımı son iki taşlık çakmağım
Bir melodi ısmarlar varta kışlarıma

Sen ki
Yorgun bir cemre gibi düşerdin
Ben gecelere düşerdim
Geceler gamzene düşerdi

Ufkumda soluklanırdı
Bir ozan gibi nefessiz gözlerin
Kapında bekleyen bahardan yeşiller
İki mısra yaş akıtırdı çölüme

Kendinden borçlanırdı günahlar
Bir mezar boyuna
Minnetim mübah gelirdi
Seni getiren yılkı atlara
Aman unutturmasın beni bahar