Adsız Şiiri - Elif Yar

Düştüğümüzde mi canımız yanar,
Yoksa düştüğümüze üzüldüğümüzde mi?
Yalnız kaldığımızda mı çok üzülürüz?
Kalabalığı gördüğümüzde mi?
Terkedildiğimizde mi yalnız kalırız,
Yalnızlığı kendimize yakıştırdığımızda mı?
Sevdiğin terk etmesi mi acıtır en çok,
Gittiğinde bu acıyı ona anlatamamak mı?
Zaten bir kez gitti mi insan
Ayağı alışır
Yolu ezberler
Bir kez terkedildi mi insan
Yüreği alışır
Yalnızlıkla barışır
Gidene yol başka gözükür, kalana başka
Ayazın ortasında yürüyüp giden mi daha çok üşür
Öylece kalan mı
Terkedilmek kıyıcı kış soğuğunda çırılçıplak kalmak gibidir
Evsiz kalmak gibi bir üşüme gelir insana
Sığınacak bir çatın olduğunu bilsen o kadar üşümezsin belki
Asıl umutsuzluk mu üşütür insanı
Yoksa evinden olmak mı?