Adsız Şiiri - Süleyman Altıparmak

Kalabalıklardan bunalan çocukların
Yanında bulacaksın adımı
Hükümdarım, adım gereği
Göverdi ağutlarım, çürükledi dudaklarım
Acılara hükmetmekten

Saklı kederlerin fısıltısı adımla duyulur
Yüzüme karşı söylenir dünyanın suçu
Merhamet rüzgarı hükmümü serinletir
Bir bebeğe gülümserim
Acıların üzerime geldiği günlerde bile
Yalancı gözlerin yüzü hala demir gibi

Acıların hükmetmek zor, evet
Ama yalnızlığa hükmetmek imkânsız
Aldım fotoğrafı makinemi
Sokaklara taştım
Yalnız sandım kendimi
Kendi adımı ezberliyordum boyuna
Yetim bir çocuğun babasının elini
yoklayışını görünceye kadar

O gün adımı bağışladım o çocuğa
Acılara hükmetsin diye
Her çocuk kocamış bir bebek sonuçta
Her genç kocamış bir çocuk
Kocaman gülümsedim ona da
Ellerimde kara bir taçla