Adsız Şiiri - Rıza Nur

Vatanı perişan görüb
Ben karalar giyer oldum;
Zulmun yüzüne tükürüb
Yerden, yurddan gider oldum...

Âh, ayrı düşdüm ilimden,
Sözü gitmez hiç dilimden.
Ayrılamam ben gülümden...
Hicrâne şâheser oldum...

Türklük aşkı aklım almış,
Beni emsiz derde salmış...
Ugrular yavrumu çalmış...
Tüm gün durmaz inler oldum...

Uçub yerden göğe agdım,
Nurlar olub yere yağdım;
Türklüğe çirağ, karağdım,
Söndüm karanlık yer oldum...

Güllü, bülbüllü bahçeydim.
Kâh da uçar bir serçeydim.
Şimdi ne, önce niceydim?..
Baykuş gibi öter oldum...

Vatan meyine ayağdım,
Devrilmez, dimdik, sağdım;
Yıkılmaz bir koca dağdım,
Yelde tüyden beter oldum...

Ben hep seninle öğündüm.
Kara gününde döğündüm,
Ben sâde sena yüğündüm...
Yoluna seferber oldum...

Ne çeksem senin yüzünden,
Neler çekdim de öyleyken
Deli gönül yine sennen.
Neden böyle sever oldum...

Vatanımı seller aldı,
Güllerimi eller aldı,
Kokusunu yeller aldı.
Ben gurbetde heder oldum...

Hep kızardım azanlara.
Bundan girdim zindanlara
Düşdüm kaynar kazanlara;
Velâkin semender oldum...