bu hale gelmeyi hiç düşünmedim
oluverdi işte nasıl olduysa...
ben içimde boş yer yok sanırdım
ama sen doldurdun
iyi de ettin
mutluyum senle olmaktan
seni taşımaktan
aşkım gözlerinde final yaşıyor
dudaklarında yıkanıyor geçmişim
ve saçların parmaklıyor tenimi
sözlerimin muhafızısın sanki
kale komutanısın yüreğimin
kim gelirse geri dönüyor gözlerimden
kim laf atsa damagası süzülüyor nefesinin
kokunsuz ve ellerinsiz bir ıraklık işte bu
yaşanması ayrılığa endeksli bir aşk
ne varsın ne yoksun arası
tombalasız bir hicraniye kumpanyası
ve giriş kapısı bilinmeyen adresin
salıncakta bir ruh korku tünelinde rehavet
ah bir yaşansakda tekrar etsek hayatı
cennet ve cehenneme yakında dünyaya uzak bir yerde olsak
ne olurdu sanki...
ne olurdu...
Oktay BaykurtKayıt Tarihi : 29.11.2006 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Baykurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/29/adsiz-2-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!