Adsız Şiiri - Nida Karaman

Vuslatsız olduğunu bile bile geldim
Aslını öğrenemeden kapılıp sevdim
Kalbim uçurumdayken olmanla yetindim
Turanda kopuzla kımızı hayal ettim
ister ki ilk gönül Ötüken olsun evim
Yarlar dolu bu yolda sen olasan erim
Leyla halt eder Tanrı Dağ&Kürşad gibiyim
Esir et zindanlarda aşkına köleyim
Bir sözünün öteden beri esiriyim
İklimim yokmuş tanıyınca seni bildim
Rengim solukmuş seninle gülerken sezdim
Ayaz don fark etmez kutlu yola senleyken
Tanrı bizi bir amaca birleştirmişken
Sazım sözüm sayende bu kadar deliyken
Işısın güneş gözüme senle, razıyım
Zulmüne en ağır; aldırmam gölgendeyken
Vaktim ki ömrüm olsun kollarında geçen
Arşı bu Altayların yarim bize kefen
Raylar hasreti bile makaslarda biterken
Mümkünsüz müyüz hey yar en derininden
Islatsın bulut rahmetle otağımızı
Şark batı işitsin sensiz bu aşkımızı