Son çırpınışlarını yaşıyor gibiydi
Ha doğdu, ha doğacak sanırdım.
Oysa şu an
Sarı bir yaprak gibi son titreyişlerinde
Koptu kopacak.
Biliyorum ki
Gözlerinin gözlerime değdiği son an
Tükenişiliğini yaşayacak.
Dağlara, kayalara vuracak yüreğim
Düğüm düğüm
toplamak imkansız olacak.
Artık biliyorum
Adını bile koyamadığım o şey
yıllar sonra küçüklerime
Bir masal olacak...
1996
Nergiz KartalKayıt Tarihi : 4.9.2002 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nergiz Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/04/adsiz-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!