Karamsarlık gibi bir şey işte!
Adresi olmayan bir yolculuk.
Yine zamansızlığı yaşıyorum.
Parmağımı, dudağımla sıkıştırıyorum!
Parmaklarımı, saçlarına daldırdığımı düşleyerek…
Kahretsin!
Gecenin kar altında kalmasını diledim.
Zaman durur belki.
Durur da hiç saplantısız döner…
Kucaklarım seni!
Kayıt Tarihi : 31.12.2020 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!