Adressiz mektup Şiiri - Atilla Barışer

gittin,
ağlamaklı gülüşler kaldı ardında
on beş yıl / altmış bir mevsim oldu
bir ömür bu
bir cümleyle dile gelmez
kaç rüya bitti
kaç yıldız kaydı
kaç yağmur yağdı
kaç yürek durdu
kaç gelin hamile kaldı
o zamanki çocuklar şimdi büyüdü
bıyık burdu
bu kaçıncı kış
ne kadar sel, yangın
ve ne kadar gözyaşı
unuttum.

on yedi yaşını
yeni terlemiş bıyığını
yürekten gülüşlerini
emsalsiz kardeşliğini
ve o yürek delen mahzun bakışlarını
bana bıraktın

gittin
yazdı mevsim.
hoşça kal demedi
ne sen ne de gözlerin

hala saklarım emanetlerini
İbrişim hayaller içinde...