Adressiz dram Şiiri - Cafer Yıldırım

-Soysal Ekinci’ye-

dağılmış yaşantılar izinden
belleğini toplayan geçmiş
sürek bir acının içdenizi
o bildik soru onca kuşkuyu besleyen
nasıl bir çağrıydı, gittin

kırların, kentlerin yangınlarıyla gölgeli
alnında ertelenmiş aşkların gurbeti
yenik serüvenlerin özeti olan gülümseme
tren aşına aşına tüketir demir ırmağı
denizse çekerdi sularını taştığı kıyılardan

üşüyor gövdem ilerleyişinde
anlamına yaklaşan bir hançerin
seninle biz, ölümle yaşam arasına çizilen
her gün biraz daha
derinleştiriyor uçurumunu
adressiz bir dram

gittin koskoca bir boşluk ağdı
sağıldığın duruştan
portakal çiçekleri
kalabalık caddeler
ve hiç değişmeyen
hayatla dokunan zaman diriliği

köklerini bedeninden söken fikir
varlığını uçurumuyla saran umar
senin kadar yakışmazdı dünyaya hiçbir şiir
türkiye olan yüzünle dönüyorum
yokluğuna açılan her sokaktan

Cafer Yıldırım

(c) Bu şiirin telif hakkı yazarına ve temsilcisine aittir