Adresi Belli Mektuplar - XII

Ah sevdalım..Göç bakışlar sarmış yine hüznünden arta kalan zamanı..
Yüreğin kadar çok yalnızlığa kafa tutan direncin, hasretin kadar yenik..
Yorgunsun yine..Elleri iki yana düşmüşlüğün, saçın başın dağınık..

Öfken hesabı yarım sırlar taşır içinde..Hıçkırık sesinde boğulur acıların…
Yüzünde eğreti bir tebessüm, sesinde aykırılık…

Dik durmalı insan yine de..Hepimizin ölen bir yanı var..Geçmişin fitil tutmaz yarasından arta kalan sızıları..Çocukluğuna ve bazen adamlığına, bazen de kadınlığına sessizce gömdüğü umutları..Geç kaldığı kim bilir kaç bahar ve
erkenci dal kırıklığında mahkum olduğu kaç sonbaharı..Yine de sevmeli işte..
Hani elini uzattığında dokunmaya değer bir düşü olmalı..Yüzünde umut dolu
gülüşüyle bir çocuk bulmalı sokakta, yol üstü kaldırım sohbetinde rastladığı
bir dosta merhaba diyebilmeli, elini tutup ısıttığı bir ihtiyar, saçını okşadığı
sevdalı bir yar..

Hepimizin kendi içinde saklanan korkuları var…Elleri kan revan girdiği
amansız kavgaları..Yitirdiği sevdaları, yengileri, olmazları..Bir yerinden
tutmalı yine de yaşamı..Bazen en zor anında kavganın, gökyüzüne bakmalı..
Kırmızının öfkesine inat, maviye dokunmalı..

Bir dostum aradı geçen gün..Uzaklardan bir yerden..

”Bu sefer Oyun büyük” diyor..İlk kez endişe sezdim konuşmasında, ilk kez öfke vardı kelimeleri seçip tonlamasında…

Diyor ki,

“Birbirimize düşürüyorlar bizi..Kapı komşusu olan düşman kesiliyor diğerine..Aynı toprağın insanı, aynı gökyüzünün, aynı havanın, suyun..
Ayrı düşler kuruyor büyük bir kavganın öncesinde..Alın teri soysuzun
bardağında meze, namus dediğin yoksul kelamı..Direncin belini kırmış
Erdemin boynunu bükmüş, Onurun katline ferman demiş düzen..Şimdi
bekliyoruz an’ı..Artık susmak zamanı..”

Hepimizin sancıyan bir yanı var…Olmasaydı keşke dediğimiz..Eylül hiç
gelmeseydi mesela, dar ağaçlarına asılmasaydı taze gül yaprakları..
Dağlarda kurşun sıkılmasaydı hani, umut dediğimiz mavi çocuk, keşke
hiç kanamasaydı..Kimin gölgesiydi toprağa düşen, kimin gövdesiydi ayaz
gecelerde öfkenin koynuna sarılıp üşüyen? ..

Hangi Mehmet, Hangi Mehmet’in namlusunda can verir..Kurşun dediğin
bir kahpe ölüm anı..Yalnız düşmana çevrilir…

Sevmeli yine de..Hani zordur ya bu dediğim..Aşık olmayı denemeli insan..
Özlemeyi hatırlamalı, kavuşmayı istemeli..Bir şiir yazamıyorsa, eli kaleme
gidip,üç satır mektup gönderemiyorsa, ya da yazacak bir şiir, mektup gönderecek bir insan bulamıyorsa..Arada bir sigara yakıp, efkarlanıp, gözleri sessizce dolup ağlayamıyorsa..Kısacası gülüm..Yüreğinde sevmeye
dair bir şey yoksa..

Kaybedecek bir kavgası bile olmayan zavallıdır artık..Konuşmasa da olur..

Hiç pişman olmadım seni sevmekten..Uzaklığın ne kadar acıtsa da canımı..
Sana gelen bir yolum vardı hep..Geri dönüşlerim olduğu kadar, sana gelişlerimdi sevmek belki..Zamansız sona erişlerin, sana dokunmalarımı
erteleyişlerin özleminde yaşamaktı seni..Her bitişe inat, yeniden başlamaktı bir yerlerden..Umut ki o mavi çocuk..Eksilmedi yüreğimizden..

Öylesi düştü yüreğimden sözler..

Biliyorsun, hiç bir zaman hepsini anlatamadım sana..Sustuğunu bilmeyi senden öğrendim..Sustum şimdi..

Sar düşlerinde tenimi kadın..Ben geldim………..