Adresi Belli Mektuplar - IV

Ayrıntılar……..

Zamanın içinde, vakit geçiren küçük bir “ayrıntı” olduğumu fark ettim bu gün…Onca rengin, bunca cümbüşün içinde çok da fazla yer kaplamadığımı…İlk kez karşılaştığım birine göre sıradan bir yabancıydım..Her gün görüştüğüm insan için, iyi bir arkadaş..

Şiire sözdüm mesela, türküye ses..Atmosferin ortasında alınan kısık bir nefes..Aynaya yüz’düm, su’ya akis..Sokağa iz, geceye düş, küçük bir çocuğun gözlerine tatlı bir gülüş..

Sağcıya göre komünisttim, solcuya göre faşist, dinciye göre(Elhamdülillah müslümanım) Kefere dinsiz…Sandığa Oy’dum, garsona adisyon..Fahişeye müşteri olurdum sanırım, kaloriye kondisyon..

Bush’a göre gereksizdim, Karıma göre yeteneksiz..Paraya çulsuzdum,
maviye koşulsuzdum Eh! ne de olsa adım Deniz…Düşündükçe keyiflenmeye başladım…Bu küçük ayrıntının çocukluğunu düşündüm sonra, misketlerini kaybettiğinde ağladığını, ama ölen kedi yavrusu için de aynı göz yaşını döktüğünü.Unutamadığı lise aşkının gözlerine bakarken yanaklarının kızarıp utandığını…Yazdığı mektupları, sustuğu yalnızlıkları, pervasızca girdiği kavgaları..

Ne çok şey içinde, ne az yer kapladığımı düşünüyordum ki! ! ! ! Sen geldin aklıma…Sahi? Neydim ben senin için? Kurulmuş bir cümle mi, yazılmış sıradan ve bayağı bir dize mi yoksa? O hiç söylemediğin kelimede var mıydım? Yoksa bünyende zamansız tutan bir hıçkırık kadar mıydım.? Merak ediyorum hani aynanın karşısına geçip saatlerce güzelliğine bakarken bir nebze olsun geçiyor muydum aklından? Yoksa manavdan aldığın domatesin
ya da ne bileyim bir hıyarın pazarlığında mı geliyordu aklına adamlığım..
Tamam tamam sustum..Yoksa seni de beni de bitirip yiyecek bu yamyamlığım…

Bazen oluyor işte..Fazla takılıyorum şu “gereksiz ayrıntılara..”

……………………………..

Huysuz bir gece…

Sıvışıp gitmiş gökyüzünden yıldızlar, gece..Bulut var, yağmur kesat…Rüzgar ki sinsi, kuytuda düşler hasat..Acıyı reddediyor beynim, bakışlarım göz yaşımı..Göz yaşım sel vurgunu, aşamıyor dağ gibi öfke kusan bakışlarımı…

İçime attıkça hüzün taşıyor parmak uçlarından ellerimin..Oysa ne sevdalar bilemiştim, ucunda, kırılan kalemlerimin..Hepsi yüreğime battı..Ama bilmelisin..Beni en çok..En çok Senin gözlerin kanattı…

Keşke sormasaydın öyle…Vurur gibi, öldürür gibi..Sormasaydın keşke diyorum..Tenin yangın yeri kadın..Lakin senin ruhundan geliyorum..

Ben kendini usulca senin avuçlarına bırakan “hoşça kal”ım..Çoktan çekip gitmişliğiyim kafanda ki zamansız sorguların..Öfkeyim, yoksulun, yetimin bakışlarında..Kararsız bir imgeyim yazdığın satır başlarında..Rüzgarım ama utangaç dokunuşlu, biraz çekingen…Ve bir gün..Pişmanlığınım senin..Geç kalışlarında…

Huysuz bir gece…Belki sıkılgan..Sinmiyor içime gökyüzünden yıldız toplamayınca..Bir de siyaha bürününce bulut..Neyse..Neyse....Neyse…

……………………………….

Ek’lem Romatizması…

Bana bir sen daha ekledim..
Sana bilsen, ne baharlar yükledim..
Ne gül kokusu arzu, ne dalında karanfil, ne leylak kokusu…

Adam olmak için büyümek gerek sanırdım..Büyürken ne adamlar tanıdım..Dirençli,onurlu İnsan…Ben hepsini kıskanırdım…Sevdikçe adam olurmuş insan..Seviyorsan eğer..O vakit.İşte o vakit..Kaçmayacaksın hiçbir kavgadan! ! !

Bir dostum oldu bir zaman..
Kızdığı adamlara kızmakla geçti ömrüm..Sevdiği kadınları severek büyütüldüm…Mavi…Ah gökyüzüne esir olan, Deniz’e iksir olan mavi..
Korkuya bu yüzden körüm…

Anlar mısın beni? Yoksa anladığın dokunmak eylemi mi? Savaşmak, sevişmek ve ölmek çabası..Unutulmaya yüz tutmuş bir satır arası?
Bu sevgi mi?

Beli ince dudağı şuh bir bedenin, ruha uyumsuzluğu değildir aşk…Ya da ucuz kalem oynatmaların, bazen adam ve bazen koskoca bir vatan satmaların oyuncağı değildir sevda..Hele ki yalnızca ve yalnızca kendine tapanların, bel altı öykünmelerinde, sevişmelerinden arta kalan yalancı bakışta değildir namus…

Sus…Şimdi sus..

Ağrıyor sen yanım..Sus ki..Dokunmasın sana acı..Ben kanayayım…