Dağlarda;
Tırmanırım soluk soluğa dağların doruklarına,
Ter, toz, toprak üstüm başım,
Parmaklarım uyuşmuş, parçalanmış kan içinde,
Sırt üstü uzanırım kayalara,
Kartallar; şahinler uçuşur çevremde…
Uçurumda;
Kimi zaman bir yamaçtan,
Atlarım aşağı uçurumun kenarından,
Ah keşke kanatlarım olsa,
Vücudumda eksikliğini duyduğum tek organ,
Ayaklarım yere hiç basmasın isterim,
Doyumsuz bir zevk pınarı sarar benliğimi…
Kumsalda;
Sahilde yürürken kumlarla sevişirim,
Deniz kızı bir şiir okur beni çağırır,
Kendimi bir an denizin kucağında buluveririm,
Bir yunusun yüzgecinde ellerim,
Azgın dalgalar üstünde dans ederim…
(22 Kasım 2004 / İstanbul)
''Bu şiiri, Şiir Perisi grubunun, konusu ''ŞİİR'' olan, ''Haftanın konusu'' aktivitesi için yazdım''
Canan PalabıyıkKayıt Tarihi : 23.11.2004 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu sözleri anımsattı şiiriniz..yanılmıyorsam Nietzche'nindi.
aynur özbek uluç.
Sahilde yürürken kumlarla sevişirim
insanın tabiatla ve hayatla bütünleşmesinin en
güzel yorumlarından biri.
su gibi,meyve gibi,taş gibi hayatın en güzel bir parçası da insan.
Adrenalin bu olguyu çok iyi yakalamış,kutlarım sizi.
Vücudumda eksikligini duydugum tek organ,
Gerekli bence tebrikler
TÜM YORUMLAR (6)