HOŞ SAFA
Gel gönül dinle; Kutlu bu günler
Yanki özün de; pişmanlık dünler
Nedametle O'na dönsün yönler
Ey şehru Ramazan hoş safa
Gitme kervan gitme.
Kervanım göçmüşte nasıl varayım?
Yetişip vefasız yâri sorayım,
Ayrılık köz oldu hayra yorayım.
Gitme kervan gitme yüreğim yanar,
Yara-dan
Ömrüm geçti, güvenim yok sözüne,
Sükût ile söz söylerim özüne.
Sürme çektim; kara üzüm gözüne,
Göremezsen, al gülü, koY ARADAN.
Siyah fincan içine kırmızı gül olaydım.
Sevdiğimin kadehe vuslat ile dolaydım.
Yudum yudum yutarken damarına ulaşıp;
Gül kokusun alınca sevincimden solaydım.
Çiçek açmış baharda, meyvesi yok ağacım,
Kepir idi tutmadı yağan yağmur yamacım.
Ömür boyu seninle mutlu olmak amacım,
Şimdi gittin bırakıp can evinde kalaydım.
Ayrılık azap olur varlığında mutluyum.
Yıkıldı evim barkım sokaklarda dertliyim.
Hayalimle konuşup, dönecek umutluyum,
Kaybettiğim gece de seni yine bulaydım.
Kıymetini bilmedim, zaman durdu sanırdım.
Uzaklardan cismini görmeden de tanırdım.
Mutluluktan gözyaşı döker gönül yunardım.
Kavuşmuşken bir kere senin ile öleydim.
Sinem yanar hasretten, başka ateş neylesin,
Rüyalarda gördüğüm düşler gece eylesin.
Gönül sensiz tahtına hayalini beylesin,
Varlığında yok olup senin ile dolaydım.
Bozkır idi yüreğim yandı gitti bilmeden.
Susuz çöl gibiyim, gözyaşımı silmeden.
Durulur mu bu kalbim tekrar seni bulmadan?
Nefesinle nefesi, sen verince alaydım.
20.04.2010
Kalbim deştin yaralıyam.
Sorma bana nereliyem.
Siyah donlu, Habeşliyem.
Rabbim vermiş bize farkı.
Halk eyledi nice kullar,
Var mı bilmem başka yollar?
Sen mi aldın? tende kollar
Rabbim vermiş bize farkı.
Görmez misin rengârengiz.
Ayırmışlar, bizler dengiz.
Anlaşılmaz, kader cengiz.
Rabbim vermiş bize farkı.
Kimi siyah, kimi beyaz.
Güzelliği kalbine yaz.
Sevgi varsa vurmaz ayaz.
Rabbim vermiş bize farkı.
Söz de değil özde birlik.
Vahdet ile hakta erlik.
Böyle olur kulda dirlik.
Rabim vermiş bize farkı.
Veren vermiş sana ne ki!
Dönüşümüz ‘O’na ta ki.
Kullar fani ‘Hay’dır Baki.
Rabbim vermiş bize farkı.
Farklılığı üstün gören,
Cennetiyle duvar ören,
Giremez ki, kalbi viran
Rabbim vermiş bize farkı
Bozkır dedi; kalbine bak.
Donlar siyah, gönüller ak.
Dilde zikir, yürek de Hak.
Rabbim vermiş bize farkı.
Adnan Sivri/BOZKIR
TÜRK'ÜM, TÜRKÇEM
Yürekteki hece, söze dizildi
Geçmişi dilimle eyledim vaki
İmbiğimden damla damla süzüldü
Onunla var oldum asırlardır baki
VARLIK İÇİNDE HİÇLİK
Varlık içinde hiçlik, ‘’O’’nun ile varlık var.
Gönüllerde huzur yok yüreklerde darlık var.
Dar olunca yüreğin, sığar mı ki genişi?
Karmaşa
Ellik deyip yâd-a gitti,
Cümle alem böyle yitti.
Muhabbeti neden bitti;
Candan içre can olaydı
Siyah fincan içine kırmızı gül olaydım.
Sevdiğimin kadehe vuslat ile dolaydım.
Yudum yudum yutarken damarına ulaşıp;
Gül kokusun alınca sevincimden solaydım.
Çiçek açmış baharda, meyvesi yok ağacım,
Ezelim yok, ebet bilmem köleyim
Edep kim de adap nerde bileyim
Kulluk hani, yapamadım nasılmış
Boyun büküp Ram olmak ki; asılmış
Zikri ile dilim şişse, değer de
Başın eğip tasma taksam meger de
Başka türlü, kul olmadan, ne var da?
Amelim de Rıza yoksa, batılmış
İlim bilmem irfan bilmem cahilim
Kalbim ile ben de böyle failim
İyilikle, ibadete kailim
Yoksa nefsim şeytana mı katılmış?
Hak katından başka yok ki beyhude
’’O’’nu bilse gönüllerim; ’’O’’ Hüda.
Kıymet bilmez, hayta harcar bunu da
Arif için, boş zamanlar âtılmış
Gözüm açsam, gönlüm açsam nereye,
Çok hayaller kurar isem seneye?
Gitse yolun fizan ile öteye
Haktan başka bütün haller fasılmış
Bozkır ansın, virdi olsun diline,
Bilmiyor ki başka türlü hali ne?
Anmaz isek zikir ile biline;
Amellerim gayyalara dökülmüş..
Adnan Sivri
13.07.2009
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!