Bir dostu cağırdım odaya
Odunları attım sobaya
Actım şiirlerin sayfasını
Okuyamadım doya doya
Bir onu bir beni aradılar
Kaleminde ben olaydım
Muradım alıp doyaydım
İsterim ki vefasız yar
Seni kalbime koyaydım
Tutaydım seni sıkı sıkı
Ortalığı aldı gitti baş örtüsü ve türban
Bırakın bu işleri,bırakın artık kurban
Sıkıntı verdi hergün aynı haberi dinlemek
Ülkede başka dert yokmu halkım uyan
Bu kadar mı büyük,hepsi bir metre kare
Cay tabağı üstün de cay
Cay iç dedim dedi hay hay
Tek şekerli olsun dedi
Fazlası bünyeye zarar
Acık mı olsun koyumu
Elimi alnıma koydum baktım ben uzaklara
İnsanın aklı çok calışır türlü çeşit tuzaklara
Calışmanı istemezler başarını cekemezler
Hayatını kaydırırlar bindiripte kızaklara
Bugün ben bir güzel gördüm
Gördüğüme pişman oldum
Baktım kaderi, kader değil
Bildiğime pişman oldum
Şikayetçi değil haktan
Ne olacak ki bu dünyanın hali
Haydi söyle bana ey kahve fali
Her gün bir yeri kan götürüyor
Bombalara alıştı artık tüm ahali
Uzun ömürlü yaşamak zor artık
Dertlerimi atamadım
Yan gelipte yatamadım
İstediğimi yapamadım
Ne olacak benim halim
Mutlu gecmez hic günüm
Yüzün hep gülerdi benle
Konuşurdun tatlı dille
Sarılırdın yumuşak elle
Sana böyle ne oldu yar
Koşar koşar yorulmazdın
Neyidi o eski günler,neyidi
At sırtında gidilirdi sefere
Günlerce ac perişan,yollarda
Yemek bile verilemezdi nefere
Vatan aşkı yemesede doyarlardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!