Kara kader beni aldı gitti cöl ortasına
Hele bir su verde şu bağrımı ıslatsana
Yandı bitti cekti gitti ömürden baharım
Şimdi ben söyle hey sevgili ne yaparım.
Gideceksin madem benden ayrılıp
Şu gönlüme bir ümit sal da git
Bunca senenin hatırına
Yanımda bir kaç dakika daha kal da git
Belki pişman olursun
Gönülde hasad vakti geldi
Uzat elini ey sevdiğim bana
Hasretin sılada bağrımı deldi
Bir şerbet ver içiyim kana kana
Işıklarımı yakmayın ne olur
Karanlığı örtün benim üstüme
Gün doğarsa içime dert olur
Karanlığı örtün benim üstüme
Gece huzur olur bu gönlüme
Açmayan gülden
Konuşmayan dilden
Rol yapmayan filden
Uzak duran kazanır
Palavradan yalandan
Gökyüzünden yıldızları ellemeyin dursunlar
Daha iyi ışık vermek için bir birini kursunlar
Şu güzelim can dünyamızı zehir eden hainler
Dilerim kendi kurşunu ile kendilerini vursunlar
Bir kuduz köpek tarafından ısırılıp kudursunlar
Canım isterse inan namerdim
Bakmam ki haram olana ben
Bunca sene tek lokma yemedim
Gören varsa söylesin hemen
Ana südü gibi aktır içtiğim su
Feleğim sen ne yaptın
Ne buldunsa bana attın
Her yeri bir birine kattın
Ne deyim sana ben felek
Aldın herşeyi elimden
Korkma kardeş korkma ben varım
Ben bir bağ bir dağ kadarım
Sıkarsam bileğimi,koyarsam yüreğimi
O zaman belki demirleri bile dağlarım
Kalbimi yıkadım ben,en temiz saf suyla
Benden zaten zarar gelmez, inanın bu huyla
Çoktan kötülüğün kapısını yapıştırdım, uhuyla
Açmak isteyenlerde açamaz gayri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!