Adnan Özkan Şiirleri - Şair Adnan Özkan

ÖZLENEN SABAHLARLA GEL…..

Ey aşkından mecnuna döndüğüm Leylam!
Ey mutluluk kaynağım, en büyük hülyam!
Ey düş ülkemin prensesi,hayatım, dünyam!
Ey uğruna gözyaşları akıttığım hasret!

Mal dediğin birgün elin olacak....
Mülk dediğin düşmanına kalacak...
Ten dediğin solup toprak olacak...
Sen neyine güvenirsin ey insan?

Gün dediğin birgün sensiz doğacak...

Aklımı bulutlu dumana sarıp,
Gökler ötesine götürdün dağlar! ...
Yücelik yolunda yalnız bırakıp,
Bağrımda çileler bitirdin dağlar! ...

Ruhumu okşayıp yeller misali,

Sen hiç çocuk gördüm mü, ağlarken sefaletten
Bulamaz kuru ekmek, umut kesmiş hayattan
Daha yedi yaşında bahsediyor ölmekten
Ağlıyordu yavrucak “Bizler açız” diyordu
O’da her insan gibi yaşamak istiyordu

Gün gelir senide soldurur zaman,
Çileyle yoğurur gül yüzlü çocuk.
Şimdi herşey güzel, uyandığın an
Ne gün kalır, nede gülyüzlü çocuk.

Ne baba kalmıştır,ne canım ana,

İNSANLIK ÖLMESİN, İNSAN ÖLMESİN! ...

Haydi kardeşliğe, haydi barışa!
İnsanlık ölmesin, insan ölmesin.
İnsanlık aşkıyla haydi yarışa!
İnsanlık ölmesin, insan ölmesin.

İFikirler konuşsa, silahlar sussa,
Bütün bir insanlık barışa koşsa,
Kalplerde sevgiden bir taht kurulsa,
İnsanı insanca sevsek olmaz mı?

İlimde, teknikte, fenmde yarışsak,

-

Gel kardeşim Hak divana,
Duranların aşkına gel.
Canın verip bu vatana,
Kuranların aşkına gel.

BENİM YURDUM, BENİM YURDUM.

Edirne'den Kars'a kadar,
Uzanamaz dahası var,
Daha Kırım, Kafkasya var,
Benim yurdum, benim yurdum.

Sen varken dermana kime gideyim,
Dermanda sen, tabipte sen, Hakk'ta sen.
Sen ki beni affetmezsen nideyim,
Gaffarda sen, Rahimde sen,Hakk'ta sen.

Ben bir kulum,sığınacak dalım sen,