Adnan Özkan Şiirleri - Şair Adnan Özkan

SEVDALARLA VUR BENİ! ....

Ben bülbülüm, çektiklerim güldendir.
Şakıdığım dil değil, gönüldendir.
Tek sermayem zararım ömürdendir.
Gül aşkına dikenlere sar beni.

Karanlık bir alemde, karanlık bir zamanda,
Acılarla birlikte doğacaksın bebeğim.
Nice dertler, çileler koyacaksın arkanda,
Hüzüne, gözyaşına doyacaksın bebeğim.

Bugüm Gazzede ölen binlerce mazlum bebek,

Gelmediysen, görmediysen gel hele,
Neredeymiş, neresiymiş bil hele,
Kalesini, ovasını gör hele,
İlhamını o'ndan almış güzel Van.

Hep güneşli yazı- kışı dinlemez.

Gönülde hüzün var, dilimde sitem.
Haykırsan bir türlü,sussam bir türlü.
Hergün tutulmaz ki kahrından matem,
Anlatsam bir türlü, yazsam bir türlü.

Karalar kalbime çekilmiş perde,

BAYRAM SABAHI

Gözlerim dalgın dalgın bakıp kabre avunur,
Sizsiz teselli arar, gönlüm bayram sabahı.
Sizsiz geçen birgün de nasıl mutlu olunur,
Hasretinizle yanar, gönlüm bayram sabahı.

Yüreğim yaralı, ellerim bomboş
Dünyam paramparça sen yoksun işte
Benzim hasretinden sararıp solmuş
Hasretim o biçim sen yoksun işte
Sensiz öksüz kalmış, garip sokaklar
Hatıranla dolu köşe-bucaklar

Yak Sultanım Yak!
(Menzildeki Sultanıma)

Can dediğin ne ki, yanmaya hasret,
Bir gönül elinden kanmaya hasret,
Can ki cananına varmaya hasret,

Bugün ayrılığın acısını hissettim yüreğimde
Bastıramadım sitem yüklü duygularımı
Kelimeler boğazımda düğümlenip kaldı
Haykırmak istedim haykıramadım
Yanlızlığımı metanetle, sabırla attım içime
Kimselerle paylaşamadım

Yürüsün

Parmakla sayılıp, aranan yiğit
Karanlık çökerken uyanan yiğit
Ey kökü maziye dayanan yiğit
Sen yürü ardından dağlar yürüsün

Birazdan esecek ayrılık yeli,
Silip süpürecek düşü, hayali,
Geride bırakıp güzel günleri,
Yolculuk güneşin battığı yere.

Ayrılık saati güneş batarken,