Bırakalım artık birbirimizi
Ve terkedelim
Endişelerimizi,meraklarımızı
Birbirimize dair..
Düşünmeyelim artık zor olsa da
Neler yaptığımızı,
Akşamdı..
Saatlerden sensizlik ve hüzündü..
Hasret ve artan sevgindi her taraf.
Hiç çaresi yoktu karanlığın,
Zaten önemi de yoktu,
Gittikçe kararan dünyamın
Her yerde sen varsın,
İşte o karşı masada oturan sensin..
Bana gülümseyen bu yüz
Senin değilmi?
Sensin işte uzaktan
Mahsun ve buruk bakan bana.
Herşeyden daha önemli
senin gözlerin,ümitle bakarken dünyaya..
Ve herşeyden daha önemli
Gamzelerindeki çukurlar gülerken.
İhtimal sende önemsersin kendini;
Çirkin çıkar tarlasının ortasında,
Bir gün, aniden bastıran
Nisan yağmurları gibi
Çıkıversen karşıma,..
Hissetmek için tenime
Her vuran damlanı,
Kaçmasam hiç senden.
Dün akşam seni o kadar özledim, ve bir o kadar da istedimki..
Yanımda olacaktın, kokunu duyacaktım..
Sen konuşurken,ben seni seyredecektim,
Güneşin doğuşunu izler gibi..
Dün akşam,yanımda olsaydın
Gözlerini bana dikip,
Karar ver artık;
Ya varsındır,
Ya yoksundur.
Varmışsın gibi davranıp,
Yokluğunla üzme beni..
Yalnızım,
Çok yalnızım senden sonra.
Çaresizim, aptalım,
Sevgisiz, güçsüzüm.
Hani denebilirki,
Üzerimdeki ölü toprağını atmak için,
Bir hüzündür yaşadığımız sevgilim
Bir acı, bir keder.
Ne bir adım ileri,
Ne bir adım geri gidebiliriz
Bundan sonra.
Anlamsızlaşır üstelik gittikçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!