Bir Aralık akşamında, sen yoksun ya,
Gözlerin yanıyor gözlerimde.
Hani çatılarda sarkıtlar vardır ya,
Uzuyor, günden güne…
Eriyor, sarkıtlar damla damla,
Kim bilir, belki de gözyaşı,
Bana ümit verecek bir şengülüm vardı.
Ama şimdi baharlar şen değil, şengülsüz.
Gözlerimde çiçekler değil, saçların vardı.
Ama şimdi baharlar şen değil, şengülsüz.
Sevmemiş kalbime düşen aşkın vardı.
Bu akşam yine bir dosta ihtiyacım vardı,
Bekledim, bekledim yine gelen olmadı,
Sensizliğimi paylaşacak biri olmadı.
Duman duman başım, yine sarhoşum,
Yalnızım yine, yapayalnız bu akşam.
Dinleyenim olmadı, kime açsam içimdeki ummanı.
Saniyelerim sayılı, dakikalarımsa meçhul,
Saatlere kırgınım, yaşayacağım meçhul.
Bir an yok olurum, sevdama her an kıyarım,
Ruhum urgana takılı, yaşayacağım meçhul.
Hayata dargınım, aşkıma kıyacağım,
Hayatım hançere takılı, yaşayacağım meçhul.
Gelincikler gibi narin ve güzel kelebeğim,
İnce belli, kömür gözlü, nazlı ceylancığım,
Ab-ı hayatım, sebeb-i hikmetim, melekçiğim,
Cilve-i gülüm, gözü yerde, edalı nazlıcığım.
Ruhumun gıdası, sebeb-i şenliğim, ulvî varlığım,
Ben akşamları sevmekle belki de acele ettim,
Sensiz gecelerimi akşamlara açmakla hata ettim,
Belki de, yine sensizliğe akşamları la’net ettim,
Belki de, sevmeyi yine akşamları terk ettim.
Acılar derledim, gezerken sevgi bağlarında,
Istırabını çektim, sensiz dağlarımda,
Nice baharları anarım, sensiz ağlarımda,
Uyku tutmaz mı gözlerim, sen varsan rüyalarımda?
Göz kapaklarım şişmiş,
Ne oldu, yine mi sabah?
Gözlerimin altı kırışmış,
Ne oldu, yine mi sabah?
Gece sıkı sarmış beni,
Dem bu dem, başka yok.
Gün bugün, yarın yok.
Dün geçti, yarından haber yok.
Dem bu dem, başka yok.
O kızıllığa, belki senden daha da âşıktım,
Seni değil, o hüzünlü havayı kucakladım.
Ama and olsun ki, çok pişmanım,
İnan sevgilim inan, çok pişmanım.
Senden başkasını sevemezdim, sevemedim,
Senin kara kaşların kızıl akşamlardaydı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!