soluk benizli deniz
yüzünden düşen bin parça
ömürlere savrulan
yeli yamacımıza alırdı anlayan
yırtılacak gibiydi sesimiz
gözyaşlarımız patensiz kayacak
gül elimde mi kanıyor
elim mi gülde kanayan
üveyiklere bağışlanmayan yaşam
takvimlerden düşerken bir bir
geceler bakır çalığında yanıyor
sessizce gelip gidiyor yok mu sınayan
bulut ormanında gülücüklerim kaldı
ve yeşilken feslikanlarım fesleğene dönüştü
encümen kararıyla kaydı düştü denizlide
yok mudur benden başka delisi kınayan
soldu denizden sonra denizlinin de benizi
ilbade olmuş ilbadı mahallesi
edivedik edivedik biz nedivedik
baktık ağzı açık yanımda koca danaynan
denizli0:01 20.06.2009
Ozan EfeKayıt Tarihi : 21.6.2009 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!