Adlar Ve Atlar Şiiri - Naki Aydoğan

kış günü
arabamız bozuldu yolda kaldık
yola yakın kuytu bir yerde ateş yaktık
çekiciyi bekliyoruz
ben Sezgin sen Aynur
O Adnan bu Sevgi
ateş yaktık adımızı yaktık.

yıllardan beri tanışmamış gibi
yeniden tanışıyoruz
bir birimizle
iki çift bir öbür geçirmemişiz gibi
bir konferansa gidiyorduk
İstanbul'dan Adana'ya

uzakta yılkı atlarını gördük
adımızı haykırdık dağlara
atlara gönderdik adlarımızı
ateş sönmek üzereydi
şehir adlarını andık ve şehir adlarını yaktık
sonra ülke adlarını
çekici gelmedi biz gittik

uzakta belli belirsiz görünen bir köye
durumu anlattık
köy odasını açtılar bize
yemek getirdiler
soba yaktılar
adlarını söylediler bir kaç köylü
ısındık ve sonra uyuduk
sabah kalktık
kahvaltıda verdiler ve yolcu ettiler
yola vardık araba yok

arabayı çekmişler
tamir etmişler
bir saate kadar getireceklermiş
telefon ettiler
konferans da ilk bu hikayemizi anlattık
sonra depremle ilgili önceliklerimize geçtik
adlarımızı sağlam inşa etmeyi
ve zamana doğru ad koymayı

adlarımızla başladık
atlarla depreme vardık
atları evcilleştirdik
adlarımızı sevdik
ve depremi de ehlileştire biliriz
adlarımızla ehlileşerek