Gitme böyle sessiz dayanamam
Kimsesizligimden kimse kalmadı
Sensiz ben kalamam
Elim sana kavuşamadı
Ben bir enkaz yığınıyım,
gözyaşı molozlarım
Sensizliğin bu kadarıyım
Koca bir adıyaman mezarlığıyım
Çöktüm şehrin ortasına, yıkıldım
Gözyaşları ağlarmıydı, ağladı, şehir ıslandı
Gökyüzü ağladı altında sırılsıklamdım
Ve bu mezar da bana kazıldı.
Gömsem seni kalbime
Bir feryatla boğazım parçalansa
Anlatsam seni sensizliğime
Hıçkırarak sana ağlasa
Kayıt Tarihi : 14.2.2023 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Adıyaman depreminde kaybettiğim aileme...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!