Adıyaman'ın Manevi Gülleri

Adil ve adaletli nur yüzlü bir kadı,
Yüce Allah’tan almıştır gerçek irşadı,
Üzeyir Peygamber’dir onun güzel adı,
Gerger ilçesinde Üzeyir Peygamber Makamı.

Bütün Müslümanların kıblesi Kâbe,
Ona dönerek insanlar yönelir Rabbe,
Allahın sevgili kulu Hazreti Sahabe,
Gelin görün ilimiz Samsat İlçesi’nde.

Adıyaman Menzil’de Gavs Hazretleri,
Son buluyor orada insanların dertleri,
Peygamber soyundan gelen Seyitleri,
Gelin görün Menzil’deki manevi gülleri.

Azaplık yaparak kendini sevdiren,
Bir kap sıcak yemeği Hicaza götüren,
Odur ölüm isteğini Rabbine bildiren,
Bir Çıplak Babamız var Kâhta yolunda.

Adıyaman’dır Allah dostlarının durağı,
Hacı Yusuf Ziyareti deli divane ocağı,
Zeynel Abidin’dir İslamiyet’in Sancağı,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Çelikhan yolunda dağları beyaz,
Gelin Ulu Babaya edelim niyaz,
Adıyaman’ın incisi Sahabeyi Beyaz,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Dördüncü Muradı misafir eden,
Koca bir orduya aş ekmek veren,
Olmamış olayları gaipten gören,
Zey’dedir Abdurrahmani Erzincani.

Mescid-i Aksa üstüne başladı haçlı seferi,
Adıyaman’da şehit düştü Abuzer Gaffari,
Kıbleye dönünce görünür Mahmut Ensari,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Hallo baba zikirde dururdu divane,
Sanki dersin havada uçan bir pervane,
İlden ile dolaşmayı sığdırırdı bir güne,
Besni halkını hayran bırakmıştı kendine.

Hacı Abuzer Babadır erenlerin piri,
Arap Baba gibidir dostlarından her biri,
Halen manevi varlığı canlı ve dipdiri,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Şu dağların dili olsa da konuşsa,
Kara dağın sultanı Pir Abdul Musa,
Vefatı Adıyaman’ı boğmuştur yasa,
Hala gönüllerde yaşar seninde sevgin.

Gazi han Dede bizim manevi Paşamız,
Tut ilçesinde yaşardı Şeyh Ali Babamız,
Onlar yaşarken yoktu bizim hiç tasamız,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Adıyaman’ın İlim hazinesi Hacı Efendi,
Arap Baba geldi Hısnı-mansur şenlendi,
Yedi Yaman kardeşler düşmanı yendi,
İşte Onlar Adıyaman’ın manevi gülleri.

Gönüllere taht kurmuş Ap Aziz aşkı,
Sevgiyle yoğrulmuş sarsılmaz tahtı,
Ziyaretine gidenlerin açılır bahtı,
Şehmiran köyünde Ap Aziz Makamı.

Suriye’den geldi Ehlibeyt ’ten bir Sultan,
Körustan köyünü kendine seçti mekân,
O gelince yöremizde değişti yaşam,
Makamında Abdurahman Ünsal paşam.

Bulam yaylasında güzeller güzeli Zerban,
Kendi halinde yaşarmış birazda yaban,
Bir gence gönül vermiş dağlarda çoban,
Hevşer Zerban suyu başında dilek ağacı.

Gölgeli köyünde yaşamış bir eren,
Bütün enerjisini insanlara veren,
Fakir fukaraya kol kanat geren,
Kâhta Gölgeli’de Şeyh Ömer-i Nurani.

Adıyaman Hemşik’te Kardilag ziyareti,
O yaşarken vardı her şeyin bereketi,
Kalmamıştı asla malın mülkün kıymeti,
Hoşgörü olmuştu insanların serveti,
İzol Hemşik’te Genco dedemin makamı.

O bir Şeyh Halit Gülpınar sevdalısı,
Kabul görürdü Allahtan Onun duası,
Ap Cano olmuştu asrın Behlül Dana’sı,
Makamı Adıyaman Bahçecik Mahallesi.

Daha nice ismini sayamadığım,
Arayıp ta yerini bulamadığım,
Varlığından haberdar olamadığım,
Affedin beni Adıyaman’ın manevi gülleri,
Selam size Adıyaman’ın gönül erleri.