çöktü amcaların kumdan duvarları
aldılar beni enkazdan
döndüğümde yoktun
oturup ağladım anne
göçükte kaldı
duvarlara çizilen resimlerim
Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Hepimiz ağladık. Enkazdan bir kişi kurtulsa sevinçten ağladık. Her bir yiten canımız için ayrı ayrı üzülüp ağladık.
Ülkemiz olarak çok büyük bir sınav veriyoruz. İnşallah el ele bu büyük afetin yaralarını bir an önce sarmayı başarırız. Depremde vefat eden insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Rabbim yaralılarımıza acil şifalar versin. Rabbim beterinden saklasın.
Milletimizin başı sağ olsun.
Hiç yaşamamış olmaları gerekirdi oysa çocuk gülüşleri soldu yüzlerinde çaresizliğin ve anlayamamanın izleri korku dolu gözlerinden döküldü tarifi yok acının
Tebrikler duyarlı yüreğe
Saygı ile
"Çocuğun dilinden,
Adıyaman depremi..."
Yani "gerçeğin dili!"
O kumdan duvarların,
Okunmamış raporların,
Üstüne üstlük "çıkın birkaç kat daha, izin benden" diyenlerin,
Çocukçası!
Ne diyelim,
Olan çocuklara oldu mu?
Olan bir dönemin "birikimlerine" oldu mu?
Allah korusun!
Depremden,
Selden, afetlerden...
Tebrikler Tacettin Bey.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta