Adıyaman 1 Şiiri - Şefik Akboğa

Koltuğun üstünde uyurken gece
Geçti bilinmezden bin bir bilmece
Dudak arasında belki tek hece
Gel diye seslendi bekleyenler var

Üç gün geçti daha enkaz altında
Adıyaman ili toprak altında
İnsanın kaderi yazar bahtında
Duy diye seslendi bekleyenler var

Gözüm uyku bilmez içim kan ağlar
Bilirim içinde bin bir can ağlar
Nerde kaldı hani beyler ağalar
Gör diye seslendi bekleyenler var

Çantalar dizildi kat kat üstüne
Gelde şu toprağın sen yat üstüne
İnsan niye girer bunca kostüme
Bil diye seslendi bekleyenler var

Ozan Şefik der ki canımdan bezdim
Üzüldüm ağladım o yüzden yazdım
Yaşım 36 çok diyar gezdim
Gel diye seslendi bekleyenler var