Adını yüzlerce hatta binlerce kez yazdım
Okul sıralarına, kütüphane koridorlarına ve de sınıf duvarlarına
Oysa biliyorum ki sen benim adımı
Hiçbir vakit hiçbir yere yazmadın
Ve o kelimeyi hiç kullanmadın
Cümle içlerinde dahi
İşte ben böyle umutsuz sevdalarla savaşırken
Aç, susuz yorgun yüreğimle
Sen hiç yara almadın
Çünkü savaş benim topraklarımdaydı
Oysa iki tarafı olmalıydı bu savaşın
Sen ve ben
İkimizde yara almalıydık en derinden
Ve sonra barış imzalamalıydık
İki şahit ve bir memurun önünde
Artık tarih bizi yazmalıydı
Bilmeliydi herkes ders almalıydı
Aşk herşeyin üstünde olmalıydı
Ama olmadı..
Görkem YıldırımKayıt Tarihi : 14.6.2010 22:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!