...Aydınlat sönmüş lambanın ışığı,
Kalbimi ıslatan hüzün rengi ırmağı...
Karanlık ve ıslak, aşkı tattığım şehir,
Menekşe kadar sen kokuyor
Adını yazdığım bu şiir.
Giderken ellerime tutuşturduğun aşk,
Yüreğimde üşüyor.
Tutuşan ellerime sen yüklü şiirler düşüyor
Ve içinde kaybolduğum karanlık üşüyor.
Güneşsiz bir odam vardı; sen yoktun,
Dört duvara yaslanan bir adam vardı; sen yoktun,
Secde vakti dualarım vardı ve içinde sen vardın,
Üzeri titreyen bir toprak vardı ve içinde ben vardım.
Kayıt Tarihi : 23.6.2003 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!