Adını yağmura yazdım,
Adını son nefese...
seni unuttuğum gün yağacak yağmur
seni unuttuğum gün öleceğim.
yeminimi tutamadım ya
küser mi kız kulesi?
ağlasam kefaret olur mu,
kanasın mı tüm yaralarım?
böyle mi yaşanacak,
böyle mi yakacak her gün batımı?
olsun razıyım ben
her cefana razıyım
tutmadın ya elimi,
gittin ya benden
olsun.
varsın başka eller tutsun elini,
varsın başka gözler baksın gözlerine.
olsun.
sen olda
sen gül de
dünyam yansın.
adını yağmura yazdım ben
adını son nefese...
ŞERİFE TEKMEN
.
Şerife TekmenKayıt Tarihi : 28.7.2011 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ebedi dostum yalnızlık! Kimler girmez ki insanın hayatına hiç ummadığımız hiç bilmediğimiz insanları alırız bazen dünyamıza. Kimileri umut olsun diye girerken kimilerini tesadüfi olarak kabul ederiz . Bazen de yalnızlıktan kurtulmak için kendi ellerimizle hayat penceremizi aralar ve esen rüzgarla içeri girmesini sağlarız o hiç bilmedik insanları. İnsan neden yalnızlıktan şikayet eder durur ki? Doğumu düşünsek yalnız doğuyoruz ölümü düşünsek yalnız ölüyoruz toprak altına girerkende yalnız girmiyor muyuz, o zaman niye bu yalnızlıktan kaçış mücadelesi, başın yalnız sonun yalnız aradaki kısacık mesafede sanki birileri olmasa ne olacak, ne olacak sanki yolda yalnız yürüsek, ne kaybedeceğiz otobüse yalnız binince neden bir çay içmek için yada soluklanmak için bir yere gidip oturmaya çekinir ki insan yalnızken BEN YALNIZIM bu kelime neden hüzünlü çıkar insanın ağzından ?
Yolda yuruken hep bakıyorum insanlara sadece yanında bir arkadaşı dostu yakını ya da SEVGİLİSİ olan kişilerin yüzü gülüyor ve sadece onlar yolda başı dik yürüyor. Yalnız olanlarınsa başları hep önde hep düşünceli hatta yolda yürürken en çok yalnız olanlar birilerine çarpıyor, yalnızlık neden bizi bu kadar çarpıyor?
Yalnız kalmak korkusu sararken benliğimizi telefona sarılır başlarız aramaya gerekli gereksiz kim varsa rehberde kayıtlı bazen msn den mailler atarız beklide hiç hoşlanmadığımız bir tanıdığa sırf yalnızlık korkusundan. İyi de neden? Neden bu mücadele? Neden sanki birileri girse hayatımıza birileri arasa sorsa bizi kaç gün sürecek kaç gün devam edecek kaç gün kurtulacağız yalnızlıktan? Geçici umutlar besleyeceğiz gecici hayaller kuracağız geçici yanı anlayacağınız ebedi olmayacak sizin o alıştığınız hiç tereddüt dahi etmeden hayatınıza alıp güven duyduğunuz kişi bir gün sizi daha büyük bir yalnızlık içinde bırakıp gitmeyecek mi? Giderken o umutlar hayaller mutluluklar her şey yalan olacak hiç yaşanmamış gibi davranacak ve size kalan tek şey büyük bir yalnızlık olacak hemde artık eskisinden de yalnız olacaksınız katlanarak buyuyecek yalnızlık acısı konuşturmayacak bazen susmanı emredecek seni azarlayacak SEN YALNIZSIN artık Yalnızsın.
Kaçmak olmuyor yalnızlıktan kimileri için, ne kadar kaçış yolu varsa deneyesi geliyor insanın ama olmuyor bir gün bakıyor ki yine yalnız o zaman şunu anlıyor kimse ama kimse yalnızlık kadar yakın olamıyor insana.
Keyifle okudum tebrikler Şerife hanım. tam puanımla sevgiler selamlar.
Kutluyorum güzel ve içten çalışmanızı ...
TÜM YORUMLAR (4)