Adını Susarak Taşıyorum

Geceye anlatırım seni,
Adını yıldızlar duyar, ben susarım
Bir rüzgâr eser, yüzüme dokunur,
Sanki ellerin uzaktan, zamansız, imkânsız.

Bir yürek var içimde,
Adını ezberlemiş, unutmayan bir sızıyla atar.
Ne zaman gelse aklıma gözlerin,
Bir yağmur başlar,
Sanki gökyüzü bile benimle ağlar.

Hasretin, bir diken gibi büyür içimde,
Her nefeste biraz daha kanar kalbim.
Sana dokunamamak,
Sanki hayatta kalmanın cezası gibi.

Aşk, bir yara değil de ne?
Sen gidince rengi solan bir dünya
Ben hâlâ aynı köşede,
Adını anmadan seni beklerim
Belki dönersin diye, belki dönmesen de.

Ve bil ki…
Her şey bittiğinde bile,
Bir tek şey kalacak bende:
Sana yazılmış bu sessiz şiir.