...
Korku vardı gözlerinde, titreyen ellerini yüzüne götürürken
Annesini henüz yeni kaybetmişti Ahsen
Lütfen babamı götürmeyin diye bağırırken
Bulanıklaşıyordu silüetler
İçi kıyılmıştı açlıktan takatsiz, bitap
Manzarası da yoktu hani bombardımanın
Silerken gözyaşlarını koluyla
Ağır geliyordu gözleri önünde yıkılan şehir
Nemli kirpikleriyle bir kez daha baktı ellerine
Avuçları acıyordu yumruk gibi sıkmaktan
Yanıbaşında bir bomba daha patlarken
Anlayamıyordu onca katile rağmen yaşıyor olmasını
Sağ kaldığına sevinemiyor ve özlüyordu annesini
Listede kim vardı sırada biçilecek kaftan
Asılan çehresini güldürecek kim kaldı yastan
Niyetlendi Ahsen uçurtmalar yapacaktı bombasız
Sahnesi olacaktı rengarenk gökkuşağından farksız
Işığını yayacaktı güneşe doğru yürürken yolunda starliçe ve zambak
Nasıl da kopardı seni hayalinden o sırtlan tuzak.
Kayıt Tarihi : 23.10.2023 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uykuları kaçıran çocukların çığlığını duyan var mı?
deprem de yaşadım, bomba seslerinin duyulduğu yerlerde de yaşadım.... duymayı ve görmeyi istemediğimiz şeylerin üzüntülerini hissetti buram buram kalbimiz.
,, savaş, barış ve huzur dolsun dünya içine, ekmek yemeyi bırakmış olsam da fırından ekmek alsın yine Çocuklar ve mahalle araları ekmek koksun...''
şiirlerini doz doz okumak lazım zira etkileyici ve derinler, mutluluk daimîlikle hep senle olsun, sevgili Ahde.
Teşekkür ederim Sevgili Huri.
Bil mukabele arkadaşım..
Saygı ve sevgilerimle
Tuzak kuranların tuzaklarını başlarına geçirmesi dileğiyle, duyarlı gönlünüzden akan
şiirinizi ve sizi kutlarım. Selamlar
Teşekkür ederim Saliha hanım.
Saygılarımla
Temennileriniz için teşekkür ederim.
Saygılarımla
Yüreğine sağlık duyarlı arkadaşım.
Tebrikler
Teşekkür ederim arkadaşım.
Saygılarımla selamlıyorum
Teşekkür ederim sayın Ozan.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (10)