Adını dağlara değil,
ıslak kumlara yazdığım yarim;
sensiz nasıl nefes alınır bilmezken,
bana nasıl yalnız ölüneceğini öğrettin...
Ama unuttuğun bir şey var....
Aynı ölümü bir gün sende tadacaksın;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta