Adını Koydum Şiiri - Suat Kayis

Sen......
Hiç çaresiz kaldın mı?
Elinden hiç birşey gelmeden,
Öyle kala kaldın mı?
İçeriden sağ çıksın diye,
Bir kapının önünde,
Sessiz ve çaresizce bekledin mi?
Bir Umut,
Bir ümit belki de gelecek diye,
Boş koridorda,
Sabahın peşine gece ettin mi?
Dakikaların saatleri kovaladığı,
Çıt sesinin gecede yankılandığı,
Ölümün korkusunu,
Hissettin mi?
Elinde......
Biri bitmeden,
Biri sönen sigaranın dumanında,
Kendini kimsesiz hissettin mi?
Bir hayal ile,
Saatlerce konuşan kendini,
Affede bildin mi?

Olmadı......
Seni ne yaşatmaya gücüm yetti,
Nede nefesim.
Kesildi sesim soluğum,
Kalbim buz tuttu.
Gözlerim......
Virane şehir gibi,
Boşlukta takıldı kaldı.
Bunun tarifi yok,
Bunu anlatmanın yoluda yok.

Sonra derin bir sessizlik etrafında,
Aklın onda,
Kalbin toprağın altında,
Yüreğinin sığacak yeri kalmamış.
Son bir defa görmek istiyorsun, Göstermiyorlar.
El vermiyorlar son bir kez öpmene,
Beni de koyun yanına.
Beni de diyorsun benide benideeee......
İzin vermiyorlar sana gelmeme.
Sonra herkesin,
Bir bir gidişini izliyorsun.
Belkide en son sen kalacaksın.
Biri tutup zorla eve getirecek.
Belki de,
Herkesin uyuduğu bir saatte,
Yanlız kalmasın,
Karanlıkta korkmasın diye,
Sen koşarak,
Ona gitmek isteyeceksin.
Ama bir yerde,
Yığılıp kalacak bedenin.
Belki 3 gün,
Belkide bir kaç zaman.
Zamanın,
Onu sana unutturacağına inandiracaklar.
Kaç günde unutur ömrüm seni ki,
Hayalini kurduğum,
Yaşamak için ölmek istediğim,

Ederi var mıydı artık,
Zaman seni unutturmaya çalışacak biliyorum.
Bir şekilde,
Yaşamak zorunda bırakılacağım.
Sen ebedî uykunda,
Ben ise her gece uykumda,
Sadece senin hayalinle uyuyacağım.
Senden başkasını severmi kalbim,
Senden başkasına ,
Sen diye bakar mı bu gözlerim,
Bilmiyorum......
Belkide çok yaşamam,
Sana kavuşurum.
Dünya halı belli mi olur.

Biliyorum......
Olmaz denen herşeyi,
Yaşatmaya müsait hayat.
Kim bilir,
Kaç gün düştü sensiz takvimden,
Kaç zaman oldu,

Şimdi evlendim.
Bir oğlum,
Bir kızım var.
Oğlumun adını sen koydum.
Kızımın adını da Hayal.
İkisinede gözüm gibi bakıyorum.
Ama oğluma ne vakit,
İsmiyle seslensem.
Yüzümdeki gülümseme hiç değişmedi.

Oğlum......
Hayalime İYİ bak olurmu,
Hayallerimiz bana emanet,
Bizim ki ise oğluma.
Ölene kadar….