Adını KALBİMİN ÜSTÜNE KAZDIM

Yazarken anladım,anlarken yazdım,
Hiç kimse üstüne alınmamakta.
Adını kalbimin üstüne kazdım,
Bu yüzden; yüreğim yanılmamakta.

Benlik kabuğunu kırarken kat kat,
Gözümde fer bitti,dizimde tâkat,
Kutlu bir kapıya kul oldum,fakat,
O kapı,mihnetsiz çalınmamakta.

Bazan har içinde,bazan gülşende,
Bir lâhza boş durmaz,'Her an bir şende',
İçine Aşkının nûru düşende,
Kendinden başkası anılmamakta.

Yollar gide gide sona erince,
Gönül benden gitti,gönül verince,
Hakikat yurduna postu serince,
Şu fenâ mülkünde kalınmamakta.

Takmışsın bir kere kader çarkına,
Her işi koymuşsun kendi arkına,
Öyleyse irfan ver; Farkın farkına,
Kalbimiz,hükmüne darılmamakta.

Evvelim,ahirim,zahirim sensin,
İçimde bâtınsın,bâtın'a tensin,
Halk içinde buna,ne derse densin,
Tevhit'siz Zât'ına varılmamakta.

Örtümüz beyazdır,örtün'se kara,
Arafata çıkar düşürme dara,
Kalbimde aşkının açtığı yara,
Gayriyet eliyle sarılmamakta.

09/11/2007